Στις
5 Οκτωβρίου του 1909, σε άλλη ομιλία του στον Καθεδρικό Ναό της Ουφά, είπε:
«Τώρα
πολλοί λένε και γράφουν πολλά για διαφώτιση, για μόρφωση, για παιδεία, για διάδοση
των επιστημονικών γνώσεων στα λαϊκά στρώματα. “Περισσότερο φως, περισσότερη γνώση!”.
“Στη γνώση βρίσκεται η δύναμη, στη μόρφωση η ελευθερία!”. Τέτοια συνθήματα μαζί
μέ άλλα ηχηρά λόγια, όπως “Πρόοδος”, “Κουλτούρα”, “Πολιτισμός”, μπορεί κανείς και
στις συζητήσεις να τ’ ακούει και στις σελίδες τού τύπου να τά διαβάζει...
»Υπάρχει ο ήλιος του φυσικού κόσμου, που φωτίζει και θερμαίνει την γη μας και τους κατοίκους
της υπάρχει και ο ήλιος του πνευματικού κόσμου που φωτίζει με τις ακτίνες του
θειου φωτός και θερμάνει με την θεια χάρη τις ψυχές των δημιουργημάτων. “Ό Θεός ο ειπών εκ σκότους φως
λάμψαι. ος ελαμψεν εν ταις καρδίαις ημών" (Β' Κορ. 4:6). Στον κόσμο
εμφανίστηκε ο "Ήλιος της δικαιοσύνης, ο Χριστός, “ος έστιν εικών του Θεού
του αοράτου” (Κολ. 1:15), “απαύγασμα της δόξης καί χαρακτήρ της υποστάσεως
αυτού” (Έβρ. 1:3).
