TO ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑΣ*
Ἀρχιμ.
Κυρίλλου Κωστοπούλου, Ἱεροκήρυκος Ἱ. Μ. Πατρῶν,
Δρος
Κανονικοῦ Δικαίου
*Ἀποσπάσματα ἀπὸ τὰ βιβλία:
1)
Quo
vadis homine (homo)? Δογματικά, Φιλοσοφικά, Ἱστορικά, Κοινωνικά Δοκίμια,
Πάτρα 1999, σσ. 226-228 καὶ
2)
Τὰ κωλύοντα τὴν Ἱερωσύνη καὶ καθαιροῦντα
τοὺς κληρικοὺς παραπτώματα κατὰ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες, ἐκδ. Γρηγόρη, Ἀθήνα
2010, σσ. 129- 133.
Ἐν ὄψει τῆς συζητήσεως καὶ ψηφίσεως στὴν
Βουλὴ τῶν Ἑλλήνων τοῦ νομοσχεδίου περὶ τοῦ συμφώνου συμβιώσεως, συμπεριλαμβανομένων
καὶ τῶν ὁμοφύλων «ζευγαριῶν» ὡς νομίμων, θεωρῶ ἀπαραίτητο ὡς Ὀρθόδοξος κληρικὸς
καὶ θεολόγος νὰ παραθέσω τὴν ἀπὸ πάσης πλευρᾶς ἀλήθεια γιὰ τὸ ἀμφισβητούμενο ἀπὸ
πολλούς, ἐπιστήμονες καὶ μή, θέμα τῆς ὁμοφυλοφιλίας.
Ἡ ὁμοφυλοφιλία ἀνέκαθεν ἀντιμετωπίζονταν ὡς
ἀφύσικο, ἀντιανθρώπινο καὶ ἀντικοινωνικὸ φαινόμενο.
Στὴν Παλαιὰ Διαθήκη, στὴν Καινὴ Διαθήκη καὶ
στὴν Ἀρχαία Ἑλλάδα, ὅπως π.χ. στὸν Δημοσθένη, στὸν Λυσία, στὸν Αἰσχύλο, στὸν
Σόλωνα καὶ σὲ ἄλλους, στηλιτεύεται ἡ ἠθικὴ αὐτὴ ἐκτροπὴ καὶ καταδικάζεται ἀπὸ τὸν
Ἴδιο τὸν Θεὸ καὶ τοὺς ἀνθρώπους.
