Από τον βίο του Οσίου Σάββα του Ηγιασμένου
Κατά την εποχή που ζούσε ο Άγιος Σάββας,
έπεσε πείνα μεγάλη και ακρίβεια πολύ σ’ όλη την Παλαιστίνη επί 5 χρόνια
και κατά το διάστημα αυτό δεν έβρεξε καθόλου. Γι’ αυτό στην Παλαιστίνη
υπήρχε στεναχώρια μεγάλη στους κοσμικούς αλλά και στους Μοναχούς που
ήταν σε κελιά και Μοναστήρια. Ο Άγιος Σάββας διηύθυνε τότε 7 μεγάλα
Μοναστήρια, που είχαν μεγάλη στέρηση των αναγκαίων, όμως εκείνος δεν
μεριμνούσε για τίποτα, αλλά μόνο στον Θεό είχε εναποθέσει τις ελπίδες
του, ζητώντας απ’ Αυτόν βοήθεια.
Καλούσε και τους Ηγούμενους των Μοναστηριών και τους
συμβούλευε να μην μεριμνούν, ούτε να στενοχωρούνται για τα δεινά, αλλά
να ελπίζουν στον Κύριο και Εκείνος θα δώσει σ’ αυτούς τα χρειαζούμενα.
