Ο Ευνόμιος απήντησεν εις αυτά τα
επιχειρήματα του Βασιλείου με την αξίωσιν ότι ο Υιός είναι ο άγγελος του
Όντος, αλλ’ ουχί ο Ίδιος “ο Ών”. Ο άγγελος ούτος ονομάζεται Θεός δια να
δείξη την υπεροχήν του επί όλων των πραγμάτων τα οποία εδημιουργήθησαν
δι’ αυτού, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι “ο Ών”. Ούτως ο Ευνόμιος
ισχυρίζεται ότι “ο μεν αποστέλλων Μωσήν, αυτός ήν ο Ών, δι’ ου δε
απέστειλε ελάλει, του μεν όντος άγγελος, των δε άλλων απάντων Θεός”. [
12 ]
Η σοφιστική πανουργία του επιχειρήματος
ημπορεί να φαίνεται παράξενος, αλλά είναι εν τούτοις σπουδαία ως η
μαρτυρία του γεγονότος, ότι η ταυτότης του Αγγέλου, ο Οποίος ονομάζεται
Θεός εις την Παλαιάν Διαθήκην, με τον Χριστόν, τον Μονογενή Υιόν του
Θεού και Δημιουργόν, ήτο τόσον κατωχυρωμένη εις την παράδοσιν, ώστε οι
Ευνομιανοί δεν ημπορούσαν ποτέ να σκεφθούν να μην αμφισβητήσουν ως ο
Αυγουστίνος, είς νεώτερος σύγχρονος αυτών, έτοιμος να πράξη τούτο εις
την Βόρειον Αφρικήν, παρά το γεγονός ότι ο υποτιθέμενος δάσκαλός του
Αμβρόσιος και όλοι οι λοιποί Δυτικοί Πατέρες συνεφώνησαν με την
παράδοσιν, την οποίαν περιεγράψαμεν εδώ.
Ο Μέγας Βασίλειος δεν ημπορούσε να
απαντήση εις τας ερωτήσεις του Ευνομίου κατά των ιδικών του
επιχειρημάτων, διότι είχεν αποθάνει.
