Ἔλειψε ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ…
(Ομιλία του †Επισκόπου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου)
«Οὕτω
γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον…» (Ἰω. 3,16)
Ὅσοι εἶστε ἐδῶ, ἀγαπητοί μου, θὰ διαβάζετε
διάφορα περιοδικὰ καὶ βιβλία, ἀλλὰ δὲν ξέρω ἂν ἀγαπᾶτε τὸ ἅγιο καὶ ἱερὸ Εὐαγγέλιο. Ὑπάρχουν Χριστιανοὶ ποὺ ἀκοῦνε τὸ Εὐαγγέλιο
μόνο μιὰ φορὰ τὴ ᾿βδομάδα, τὴν Κυριακὴ στὴν ἐκκλησία. Ὑπάρχουν ἄλλοι ποὺ ἀκοῦνε
τὸ Εὐαγγέλιο δυὸ - τρεῖς φορὲς τὸ χρόνο, ὅταν πηγαίνουν στὴν ἐκκλησία τὰ Χριστούγεννα
καὶ τὴ Λαμπρή. Ὑπάρχουν δὲ καὶ Χριστιανοὶ ποὺ οὐδέποτε ἀκοῦνε τὸ Εὐαγγέλιο, παρὰ
μόνο μιὰ φορά, ὅταν εἶναι στὸ μέσον τοῦ ναοῦ νεκροὶ στὸ φέρετρο… Ἐσεῖς σὲ ποιά κατηγορία
ὑπάγεσθε; Ξέρω ὅμως, ὅτι καὶ σ᾿ αὐτὰ τὰ σατανικὰ χρόνια ὑπάρχουν ἄνθρωποι, ἄντρες
καὶ γυναῖκες, ποὺ ἀγαποῦν τὸ Εὐαγγέλιο καὶ τὸ διαβάζουν καθημερινῶς.
Ἔτσι ἦταν ἄλλοτε, στὰ εὐλογημένα χρόνια, στὴ
Μικρὰ Ἀσία. Μαζευόταν στὸ σπίτι ἡ οἰκογένεια ὅταν πιὰ βασίλευε ὁ ἥλιος, καὶ πρὶν
πέσουν νὰ κοιμηθοῦν ἔπιανε ὁ πατέρας καὶ διάβαζε τὸ Εὐαγγέλιο· κι ἄκουγαν τὰ παιδιά,
καὶ ἅγιαζε ὁ τόπος. Τότε τὸ σπίτι ἦταν ἐκκλησία. Μάλιστα.
