Το λειτουργικόν βιβλίον «ΕΥΧΟΛΟΓΙΟΝ» δεν είχε τη μορφή που σήμερα
έχει. Ήταν πάντοτε ένα λειτουργικό βιβλίο που χρησιμοποιούνταν από
αρχιερείς και ιερείς σ’ έναν συγκεκριμένο τόπο. Για παράδειγμα το
Ευχολόγιο μιάς Μονής περιελάμβανε μόνο εκείνες τις ευχές που είχαν σχέση
με τη μοναστική ζωή, δηλ. περιελάμβανε οπωσδήποτε την ακολουθία του
Μεγάλου Αγγελικού Σχήματος και όχι φυσικά ευχές γεννήσεως νηπίων και
λεχώνων. Κάθε αρχιερεύς είχε την προσωπική του συλλογή ευχών, εκείνες
που χρειάζονταν κατά την ενάσκηση των λειτουργικών του απαιτήσεων.
Άρα
το Μεγάλο Ευχολόγιο ή επιτομή αυτού, δηλ. Το Μικρόν Ευχολόγιον, δεν
αποτελεί εξ αρχής ένα συγκεκριμένο σώμα ευχών με συγκεκριμένες ευχές για
διάφορες περιπτώσεις της ζωής των πιστών, αλλά η ποσότητα των ευχών
άλλαζε κατά καιρούς με νέες προσθήκες ευχών αναλόγως των περιστάσεων που
απαιτούσε ο σύγχρονος βίος και οι απαιτήσεις των πιστών. Για παράδειγμα
σήμερα γίνονται νέα έργα εξυπηρετήσεως των ανθρώπων, όπως το Μετρό.