Ένας
Αρεοπαγίτης, ο κ. Εμμανουήλ Εμμανουηλίδης, ο οποίος είχε πολλές
εμπειρίες και από τους δύο Γέροντες (π. Ιάκωβο και π. Κύριλλο), όταν
κοιμήθηκε ο π. Ιάκωβος, εκεί που προσευχόταν, παραπονέθηκε και έλεγε:
«Τί έγινε, τώρα μείναμε ορφανοί; Έφυγε ο π. Ιάκωβος, οποίος ήταν ο πιο
προσιτός σ' εμάς - γιατί ήρχοντο και εξομολογούντο στο μοναστήρι- έφυγε
και ο π. Παΐσιος και ο π. Πορφύριος, τί γίναμε τώρα, μείναμε ορφανοί;»
Και βλέπει ολοζώντανο τον γέροντα Ιάκωβο και του λέει:
