Κάποτε
ήλθε για εξομολόγηση στους Τρεις Ιεράρχες στον π. Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο
ένας φοιτητής, μέλος γνωστής χριστιανικής νεολαίας.Εκεί άρχισε μια συζήτηση για διάφορα θέματα, αλλά κυρίως για τα σαρκικά…-
Γιατί πάτερ Επιφάνιε να απαγορεύεται αυτό και κείνο και το άλλο, όταν
πραγματοποιούνται από «ειλικρινή αγάπη», ερωτούσε ο νέος για τα διάφορα
σαρκικά παραπτώματα ; Γιατί να μην επιτρέπονται οι «δεσμοί» των νέων
αγοριών και κοριτσιών;-
Παιδί μου, απαντούσε με διάφορα επιχειρήματα εκείνος, επειδή το λέγει ο
Χριστός. Συγχρόνως να το αντιληφθούμε ότι όλα αυτά που αναφέρεις δεν
αποτελούν πραγματική αγάπη, αλλά σαρκικά πάθη και αμαρτήματα με χαμηλό
φρόνημα.-
Γιατί, συνέχισε, αυτό που εσύ κατονομάζεις αγάπη ασφαλώς είναι σκοτεινό
πάθος. Πρέπει να γνωρίζης ότι αποτελεί τυφλή ηδυπάθεια. Είναι εκτροπή
που δεν προετοιμάζει τον γάμο , αλλά τον ανατινάζη εις τον αέρα , πριν
καν οικοδομηθή.- Και πού το λέγει το Ευαγγέλιο αυτό το πράγμα με σαφήνεια, ερωτούσε με εριστικό τρόπο και ο νέος;
