
Ἀπὸ τὴν ἀπάτη τῶν Christmas στὴν γιορτὴ τῶν Χριστουγέννων
Παναγιώτης Ἀσημακόπουλος, καθηγητὴς θεολόγος
. Τὸ τοπίο θυμίζει ἔντονα αὐτὸ τῆς Ἀμερικῆς μετὰ τὸ μεγάλο
οἰκονομικὸ κρὰχ τοῦ 1929. Ἡ μουδιασμένη τότε καὶ ἀπελπισμένη κοινωνία
δεχόταν ἀσμένως τὴν πρὸ τριῶν ἐτῶν (1926) ἀνακάλυψη τῆς Coca Cola ὡς
παυσίπονο στὰ δεινά της. Ἀναφέρομαι στὸν Santa Claus (τὸν ψευδεπίγραφο
Ἄη Βασίλη), ὁ ὁποῖος προβλήθηκε – κυρίως στὰ παιδιά, τὸ καλύτερο
ἀγοραστικὸ κοινὸ – ὡς ἡ ἐλπίδα μέσα στὶς δυσκολίες, ὡς τὸ ἀμυδρὸ φῶς
μέσα στὸ σκοτάδι τῆς οἰκονομικῆς κατάρρευσης μὲ τὰ ὑλικὰ δωράκια ποὺ
ἔφερνε μέσα ἀπὸ τὶς καμινάδες. Ἐμπόριο μὲ ἰσχυρὲς δόσεις καπήλευσης τῆς
θρησκείας: τὸ καλύτερο ὄπιο γιὰ τὸ λαό. Πόσο δίκιο εἶχες, Κάρολε!!
. Περνώντας τὰ χρόνια, ἡ χαζοχαρούμενη φυσιογνωμία τοῦ Santa
ἐπιβλήθηκε ὡς σῆμα κατατεθὲν τῆς ἑορταστικῆς περιόδου ἀκόμη καὶ σὲ
αὐτοὺς ποὺ εἶναι ἀντίθετοι μὲ τὸν καπιταλισμό, ἀκόμη καὶ σὲ αὐτοὺς ποὺ
ἀντιτίθενται στὸν ὁδοστρωτήρα τῶν πολυεθνικῶν…. Βάλαμε κι ἄλλα ἐμπορικὰ
καὶ διανοητικὰ κατασκευάσματα, γιὰ νὰ «ἐμπλουτίσουμε» τὶς ἅγιες ἡμέρες.
Ἔτσι φτάσαμε σήμερα σὲ μία γλυκανάλατη γιορτή, μὲ κούφιες καὶ μηχανικὲς
εὐχὲς γιὰ ἀγάπη, εἰρήνη καὶ ὑγεία.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/12/blog-post_620.html