Δόξα τω μόνω σοφώ Θεώ, όπου γνωρίζει από το πικρόν να εξάγη γλυκύ και
ούτω να πλουτίζη τας γνώσεις μας εκ της περί ημάς απεράντου αγάπης Του.
Μας μαστίζει δια των θλίψεων και των πειρασμών, ίνα δυνηθή να μας
ελκύση κοντά Του, διότι γνωρίζει ότι δια των θλιβερών της παρούσης ζωής ο
άνθρωπος παραμένει κοντά Του και σώζεται.
