Μέ
ἔλεγε μιά ψυχή: Εἶδα στόν ὕπνο μου, ὅτι
βρισκόμουν στό Κοιμητήριο τῆς Ἀναστάσεως
στόν Πειραιᾶ. Χιλιάδες σταυροί... Σέ
κάθε δέ τάφο πάνω, ἦταν καί μία σημαία
μαύρη.
Καλά
δέν εἶδες καμμία λευκή σημαία; τόν
ρώτησα.
Εἶδα
μερικές λευκές, μέ ἀπάντησε. Καί ἀπό
περιέργια πῆγα νά δῶ, σέ ποιούς ἀνῆκουν
αὐτές οἱ λευκές σημαῖες. Καί διαπίστωσα,
ὅτι ἐπί τό πλεῖστον ἀνῆκαν σέ μικρά
παιδιά. Ὑπῆρχαν καί μερικές, πού ἀνῆκαν
σέ μεγάλους. Ὅλες οἱ ἄλλες σημαῖες
ἦταν μαῦρες, σέ ἐκεῖνο τό ἀπέραντο
κοιμητήριο... Αὐτά μέ εἶπε.